Het Verdrag van Montreal

Direct jouw compensatie claimen

Ben je al op de hoogte van jouw passagiersrechten en ben je benieuwd of je in aanmerking komt voor een compensatiebedrag? Maak dan snel en vrijblijvend gebruik van onze handige claimcalculator om te zien hoeveel jij kunt claimen. In een paar gemakkelijke stappen bereken je de hoogte van het compensatiebedrag, dien je jouw claim bij ons in en gaan wij voor je aan de slag.

Wat is het Verdrag van Montreal?

Het Verdrag van Montreal (MC99) werd in 1999 in Montreal ondertekend. Het stelt de regelgeving vast die luchtvaartmaatschappijen moeten volgen op de internationale vluchten en beschermt de rechten van passagiers in het geval van vertraging of verlies van bagage, vertragingen en annuleringen van vluchten, en letselschade bij passagiers.

De geschiedenis van het Verdrag van Montreal

Het Verdrag van Montreal, ook wel MC99 genoemd, speelt een belangrijke rol in de internationale luchtvaartgeschiedenis. Hoewel het concept "passagiersrechten" relatief nieuw lijkt, is het eerste verdrag dat het internationale vliegverkeer regelt al bijna een eeuw oud.

De eerste dagelijke lijndienst tussen Londen en Parijs dateert uit 1919. Slechts 10 jaar later, in 1929, ondertekende de luchtvaartindustrie het Verdrag van Warschau. Het doel van dit verdrag was het opstellen van gemeenschappelijke regels voor internationale vluchten. Het document, dat oorspronkelijk door 156 partijen werd ondertekend, stelt normen voor het vliegverkeer die vele passagiers vandaag de dag goed kennen en als vanzelfsprekend beschouwen. Zo werden bijvoorbeeld verplichte passagierstickets, documenten bij ingecheckte bagage en de aansprakelijkheid van de vervoerder in het geval van letsel of overlijden ingevoerd.

Dit belangrijke document werd vervolgens in 1955 in Den Haag gewijzigd. In 1971 werd het verdrag nogmaals aangepast, ditmaal in Guatemala-Stad. In de jaren negentig erkende de luchtvaartmaatschappij de noodzaak om de reeds bestaande regelgeving te moderniseren en te vereenvoudigen.

Als gevolg daarvan werd in 1999 het Verdrag van Montreal ondertekend, dat het reeds bestaande Verdrag van Warschau verving.

Het Verdrag van Montreal en e-tickets

Dankzij het Verdrag van Warschau krijgen alle vliegpassagiers vandaag de dag een vervoersdocument (vliegticket) waar de plaats van vertrek en de bestemming van de reis op vermeld staan. Om mee te gaan in de moderne tijd, werd in het Verdrag van Montreal beschreven dat het is toegestaan om tickets in elektronische vorm te leveren. Dat je vandaag de dag jouw ticket gewoon thuis kunt printen en zelf met een mobiele instapkaart kunt reizen is dus mogelijk dankzij dit Verdrag.

Tot hoe lang na de bagageproblemen kan ik een vergoeding eisen?

Dat hangt er vanaf of jouw bagage beschadigd, vertraagd of verloren is.

Beschadigde bagage

Je hebt officieel gezien 7 dagen de tijd om een schadevergoeding te claimen voor beschadigde bagage. We raden je echter aan om jouw claim gelijk op de luchthaven in te dienen en foto's te maken van de beschadigingen. Je kunt ter plekke op de luchthaven een aangifterapport, de zogenaamde Property Irregularity Report (PIR), invullen. Dit rapport heb je nodig om een claim in te dienen bij de luchtvaartmaatschappij, de reisorganisatie of de reisverzekeraar.

Vertraagde bagage

Heb je jouw bagage na lang wachten bij de bagageband nog niet gezien? Grote kans dat jouw bagage vertraagd is. Stel de luchtvaartmaatschappij hier gelijk van op de hoogte. Zij zullen je voorzien van een referentienummer en zullen je vragen een Property Irregularity Report (PIR) in te vullen. Na ontvangst van de vertraagde bagage heb je 21 dagen de tijd om een schadeclaim in te dienen op basis van het Verdrag van Montreal.

Verloren bagage

Komt jouw bagage na 21 dagen nog niet opdagen of heeft de luchtvaartmaatschappij erkent dat de bagage kwijt is, dan wordt de bagage als verloren opgegeven. Je hebt dan 2 jaar de tijd om een schadeclaim in te dienen op basis van het Verdrag van Montreal. Dit termijn gaat in op het moment dat je terug bent van de reis.

Wat is het verschil tussen het Verdrag van Montreal en Europese Verordening 261/2004?

Zowel MC99 en EU261/2004 zijn opgezet om de rechten van vliegpassagiers te beschermen en stellen regels vast met betrekking tot de aansprakelijkheid van de luchtvaartmaatschappij.

Volgens Europese Verordening 261/2004 komen reizigers in aanmerking voor compensatie in het geval van een vertraagde, geannuleerde of overboekte vlucht. De compensatie op basis van deze wetgeving kan oplopen tot €600 per persoon.

Je kunt je als gedupeerde passagier alleen op de Europese Verordening beroepen als:

• Je met een vertraging van minstens drie uur bent aangekomen op de bestemming
• De vlucht van of naar een Europese bestemming werd uitgevoerd door een Europese luchtvaartmaatschappij (âbijvoorbeeld: een easyJet-vlucht van Amsterdam naar Madrid of een KLM-vlucht vanaf Bangkok naar Amsterdam)
• De vlucht vanaf een Europese luchthaven werdt uitgevoerd door een niet-Europese luchtvaartmaatschappij (bijvoorbeeld: een Delta-vlucht van Amsterdam naar New York)

Het Verdrag van Montreal daarentegen is is niet alleen van toepassing op Europese vliegreizen, maar ook op de meeste internationale vluchten. Dit houdt in dat als je bijvoorbeeld tussen de Verenigde Staten en China reist, jouw passagiersrechten worden beschermd door het Verdrag van Montreal.

In tegenstelling tot de meer recente Europese wetgeving biedt MC99 passagiers geen compensatie voor het ongemak dat wordt veroorzaakt door een verstoring van de vlucht, maar wel in het geval van schade. Van oudsher wordt de term 'schade' opgevat als een financieel verlies, maar de afgelopen jaren heeft de rechtbank zich vaak gebogen over de vraag of er ook gesproken kan worden van 'schade' in het geval van mentale trauma's.

Volgens MC99 is de luchtvaartmaatschappij verantwoordelijk voor schade in het geval van lichamelijk letsel of het overlijden indien het ongeval was veroorzaakt tijdens de vlucht of bij het in- en uitstappen. Het verdrag stelt ook dat het mogelijk is om compensatie te verkrijgen als een vluchtvertraging leidt tot schade (extra kosten) en problemen met de bagage.

Compensatie claimen op basis van EU 261/2004

Voldoet jouw vlucht aan de voorwaarden voor het verkrijgen van een compensatie? Zorg dan dat je onderstaande stappen goed doorleest om er zeker van te zijn dat je jouw claim zo volledig mogelijk kunt indienen:

1. Bewaar jouw reisdocumenten van de luchtvaartmaatschappij

• Tickets, boekingsbevestigingen, boardingpasses en e-mails van de luchtvaartmaatschappij
• Vouchers en facturen voor extra kosten die zijn gemaakt als gevolg van de vertraging (taxibonnetjes, maaltijden, drankjes, etc.)

2. Noteer jouw vluchtgegevens van de luchtvaartmaatschappij

• Vluchtnummer (begint met twee letters, gevolgd door vier cijfers)
• Vluchtschema (geplande vertrek- en aankomsttijden)
• Duur van de vertraging (werkelijke vertrek- en aankomsttijden)

3. Zorg dat de reden voor de vertraging bekend is

• Raadpleeg het personeel van de luchtvaartmaatschappij
• Bekijk de weersomstandigheden
• Controleer op de luchthaven of andere vluchten vertraagd of geannuleerd zijn

4. Check op welk bedrag jij recht hebt in onze claimcalculator

• Vul het vluchtnummer en datum van jouw vlucht in in onze claimcalculator om te zien of jouw vlucht voldoet aan de voorwaarden van de Europese Verordening en op hoeveel compensatie jij recht hebt. Je kunt gratis en vrijblijvend gebruik maken van onze claimcalculator. Dien jouw claim vervolgens in zodat ons team van ervaren claimspecialisten je verder kan helpen!

Tot wanneer kan ik een claim indienen?

In Nederland kun je je tot 2 jaar na datum van de vlucht beroepen op de Europese Verordening. Wij raden je dus aan om jouw vlucht zo snel mogelijk te checken en jouw claim binnen dit termijn in te dienen. Wellicht heb je in de afgelopen 2 jaar wel vaker met een vertraging of annulering te maken gekregen? Zoek jouw vluchtgegevens snel op, je bent misschien wel rijker dan je denkt!

Hoe lang duurt het voordat ik mijn compensatie ontvang?

Houd er rekening mee dat het enige tijd kan duren voordat je jouw compensatie ontvangt. Aangezien de meeste claims niet onmiddellijk worden uitbetaald en luchtvaartmaatschappijen het proces doorgaans proberen tegen te werken, kan het maanden duren om de gehele procedure te doorlopen. Als de luchtvaartmaatschappij vastbesloten is de zaak voor de rechtbank te verdedigen, kan het tot een jaar duren voordat de procedure is afgerond. Zelfs wanneer jouw claim wordt afgehandeld door een claimorganisatie, kan het helaas zijn dat het proces langer duurt dan verwacht.

Als je jouw claim bij ons indient doen wij onze uiterste best om het proces binnen een paar maanden af te ronden. In enkele gevallen kan dit oplopen naar een half jaar tot meer dan een jaar, gezien het feit dat we afhankelijk zijn van de responstijd van landelijke inspecties en eventuele juridische vervolgstappen die genomen moeten worden.

Maak vrijblijvend gebruik van onze claimcalculator

Benieuwd welk bedrag jij kunt claimen? Klik op “Bereken mijn compensatie”, vul simpelweg de gegevens van jouw vlucht in en wij laten je gelijk weten of je compensatie kunt claimen voor jouw vertraagde of geannuleerde vlucht. Je komt direct te weten hoeveel geld je kunt claimen. Deze informatie is vrijblijvend en gratis.

Waarom kiezen voor een claimorganisatie?

Als je onze hulp nog niet hebt ingeschakeld sta je uiteraard in je recht om de claim zelf in te dienen bij de luchtvaartmaatschappij. In de praktijk blijkt het claimen van compensatie nog niet zo eenvoudig, omdat de kans groot is dat de airline de claim gelijk afwijst of simpelweg niet reageert. Ook komt het vaak voor dat ze je een voucher aanbieden in plaats van het compensatiebedrag waar je wettelijk recht op hebt.

Gebrek aan kennis, expertise en tijd zijn de voornaamste redenen voor passagiers om het erbij te laten zitten. Ons ervaren team van claim specialisten is welbekend met de werkwijze van de luchtvaartmaatschappij en helpt dagelijks passagiers bij het claimen van compensatie.

Een afgewezen claim herindienen

Heb je zelf een claim ingediend bij de luchtvaartmaatschappij en is deze vervolgens afgewezen? Dan is het mogelijk om de claim alsnog bij ons in te dienen. Ook als je er niet zeker van bent of de afwijzing van de luchtvaartmaatschappij terecht is, kun je onze hulp inschakelen. Wij kunnen de claim eventueel opnieuw indienen bij de airline of in sommige gevallen zelfs de eerste stap(pen) van het claimen overslaan.

De service van Vlucht-Vertraagd.be

Sinds 2010 zetten wij ons als een van de eerste diensten in onze soort in voor de rechten van gedupeerde vliegpassagiers in heel Europa. Via onze website, beschikbaar in negen verschillende talen, helpen wij gedupeerde passagiers bij het claimen van de vergoeding waar zij wettelijk recht op hebben in het geval van een vertraagde, geannuleerde of overboekte vlucht. Vanuit ons hoofdkantoor in Amsterdam hebben wij al honderdduizenden passagiers geholpen bij het claimen van compensatie.

Of je nu op vakantie gaat of op zakenreis bent, een vertraging is altijd vervelend. Helaas weigeren luchtvaartmaatschappijen het doorgaans om de wettelijke schadevergoeding uit te betalen, of proberen onder de wetgeving uit te komen. Als de luchtvaartmaatschappij de claim afwijst zullen wij de argumenten en verstrekte informatie verifiëren en indien nodig juridische procedures starten. We innen alleen een succesfee als de luchtvaartmaatschappij de terugbetaling of de compensatie ook daadwerkelijk betaalt. Ga naar de prijslijst voor meer informatie. Ons team van claim specialisten zet zich graag in voor jouw passagiersrechten!

---

Het Verdrag van Montreal

VERDRAG TOT HET BRENGEN VAN EENHEID IN ENIGE BEPALINGEN INZAKE HET INTERNATIONALE LUCHTVERVOER

HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE,

Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, en met name op artikel 80, lid 2, Gezien het voorstel van de Commissie (1), Gezien het advies van het Economisch en Sociaal Comité (2), Na raadpleging van het Comité van de Regio’s, Volgens de procedure van artikel 251 van het Verdrag (3), Overwegende hetgeen volgt:

(1) In het kader van het gemeenschappelijk vervoerbeleid is het belangrijk te zorgen voor een passend schadevergoedingsniveau voor passagiers die bij een vliegtuigongeval betrokken zijn.

(2) Op 28 mei 1999 is in Montreal een nieuw Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer vastgesteld, waarin nieuwe mondiale aansprakelijkheidsregels in geval van ongevallen voor het internationale luchtvervoer zijn opgenomen die de regels van het Verdrag van Warschau van 1929 en latere wijzigingen vervangen (4).

(3) Het Verdrag van Warschau zal gedurende onbepaalde tijd naast het Verdrag van Montreal blijven voortbestaan.

(4) Het Verdrag van Montreal voorziet in een systeem van onbeperkte aansprakelijkheid bij overlijden of letsel van passagiers.

(5) De Gemeenschap heeft het Verdrag van Montreal ondertekend en heeft het voornemen kenbaar gemaakt partij bij dit Verdrag te worden door het te ratificeren.

(6) Verordening (EG) nr. 2027/97 van de Raad van 9 oktober 1997 betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders bij ongevallen (5) dient in overeenstemming te worden gebracht met de bepalingen van het Verdrag van Montreal, zodat een uniform aansprakelijkheidssysteem voor het internationale luchtvervoer tot stand komt.

(7) Deze verordening en het Verdrag van Montreal versterken de bescherming van passagiers en hun familieleden en kunnen niet worden uitgelegd als een verzwakking van hun bescherming ten opzichte van de huidige wetgeving op de datum van aanneming van deze verordening.

(8) Binnen de interne luchtvaartmarkt wordt niet langer onderscheid gemaakt tussen nationaal en internationaal vervoer en daarom dienen zowel voor het internationale als het nationale vervoer binnen de Gemeenschap dezelfde mate en aard van aansprakelijkheid te gelden.

(9) Overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel zijn maatregelen op communautair niveau wenselijk om te komen tot uniforme regelgeving voor alle luchtvervoerders van de Gemeenschap.

(10) Een systeem van onbeperkte aansprakelijkheid bij overlijden of letsel van passagiers is passend binnen de context van een veilig en modern luchtvervoerssysteem.

(11) De luchtvervoerder van de Gemeenschap mag artikel 21, lid 2, van het Verdrag van Montreal niet kunnen inroepen tenzij hij bewijst dat de schade niet te wijten was aan de schuld of nalatigheid van hem of van zijn hulppersonen.

(12) Uniforme aansprakelijkheidsgrenzen bij verlies, beschadiging of vernietiging van bagage en bij door vertraging veroorzaakte schade die van toepassing zijn op alle door luchtvervoerders van de Gemeenschap verzorgde vervoer, zullen leiden tot eenvoudige en duidelijke regels voor zowel passagiers als luchtvaartmaatschappijen, zodat passagiers zelf kunnen bepalen wanneer een bijkomende verzekering noodzakelijk is.

(1) PB C 337 E van 28.11.2000, blz. 68, en

PB C 213 E van 31.7.2001, blz. 298.

(2) PB C 123 van 25.4.2001, blz. 47.

(3) Advies van het Europees Parlement van 5 april 2001 (PB C 21 van 24.1.2002, blz. 256), gemeenschappelijk standpunt van de Raad van 19 december 2001 (PB C 58 E van 5.3.2002, blz. 8) en besluit van het Europees Parlement van 12 maart 2002.

(4) PB L 194 van 18.7.2001, blz. 38.

(5) PB L 285 van 17.10.1997, blz. 1.

30.5.2002 NL Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen L 140/3

(13) De toepassing van verschillende aansprakelijkheidsregelingen op verschillende routes binnen de netwerken van luchtvervoerders van de Gemeenschap zou voor deze maatschappijen onpraktisch en voor de passagiers verwarrend zijn.

(14) Het is wenselijk de slachtoffers van ongevallen en de personen te hunnen laste in de periode onmiddellijk na een ongeval te bevrijden van financiële zorgen op korte termijn.

(15) Krachtens artikel 50 van het Verdrag van Montreal moeten de partijen ervoor zorgen dat luchtvervoerders voldoende verzekerd zijn en bij de naleving van deze bepaling dient rekening te worden gehouden met artikel 7 van Verordening (EEG) nr. 2407/92 van de Raad van 23 juli 1992 betreffende de verlening van exploitatievergunningen aan luchtvaartmaatschappijen (1).

(16) Aan alle passagiers dient basisinformatie over de geldende aansprakelijkheidsregels te worden verstrekt, zodat zij indien nodig vóór de reis een passende aanvullende verzekering kunnen regelen.

(17) De in deze verordening vermelde monetaire bedragen dienen te worden herzien teneinde rekening te houden met de inflatie en eventuele herzieningen van de aansprakelijkheidsgrenzen in het Verdrag van Montreal.

(18) De lidstaten zijn verantwoordelijk voor het vaststellen van de eventuele bepalingen die nog nodig zijn om het Verdrag van Montreal uit te voeren op punten die niet onder Verordening (EG) nr. 2027/97 vallen,

HEBBEN DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD:

Artikel 1

Verordening (EG) nr. 2027/97 wordt als volgt gewijzigd:

1. de titel wordt gelezen:

„Verordening (EG) nr. 2027/97 van de Raad van 9 oktober 1997 betreffende de aansprakelijkheid van luchtvervoerders met betrekking tot het luchtvervoer van passagiers en hun bagage;”;

2. artikel 1 wordt gelezen:

„Artikel 1

Deze verordening geeft uitvoering aan de bepalingen van het Verdrag van Montreal over het luchtvervoer van passagiers en hun bagage en bevat een aantal aanvullende bepalingen. Tevens breidt zij de toepassing van de bepalingen in kwestie uit tot het luchtvervoer binnen de grenzen van één en dezelfde lidstaat.;”;

3. artikel 2 wordt vervangen door:

„Artikel 2

1. In deze verordening wordt verstaan onder:

a) „luchtvervoerder”: een luchtvervoeronderneming met een geldige exploitatievergunning;

b) „luchtvervoerder van de Gemeenschap”: een luchtvervoerder met een door een lidstaat overeenkomstig het bepaalde in Verordening (EEG) nr. 2407/92 afgegeven geldige exploitatievergunning;

c) „schadevergoedingsgerechtigde”: een passagier of elke persoon die volgens het toepasselijke recht gerechtigd is om met betrekking tot die passagier schadeloosstelling te verlangen;

d) „bagage”: tenzij uitdrukkelijk anders bepaald, zowel aangegeven als niet-aangegeven bagage in de zin van artikel 17, lid 4, van het Verdrag van Montreal;

e) „BTR”: een bijzonder trekkingsrecht, zoals gedefinieerd door het Internationaal Monetair Fonds;

f) „Verdrag van Warschau”: het Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen inzake het internationale luchtvervoer, ondertekend te Warschau op 12 oktober 1929, of het Verdrag van Warschau zoals dat op 28 september 1955 is gewijzigd te ‚s-Gravenhage en het Verdrag ter aanvulling van het Verdrag van Warschau, ondertekend te Guadalajara op 18 september 1961;

g) „Verdrag van Montreal”: het Verdrag tot het brengen van eenheid in enige bepalingen betreffende het internationale luchtvervoer, ondertekend te Montreal op 28 mei 1999.

2. Aan in deze verordening voorkomende begrippen die niet in lid 1 zijn omschreven, wordt dezelfde betekenis gehecht als daaraan in het Verdrag van

Montreal wordt gegeven.;”;

4. artikel 3 wordt vervangen door:

„Artikel 3

1. De aansprakelijkheid van een luchtvervoerder van de Gemeenschap met betrekking tot de passagiers en hun bagage is onderworpen aan alle bepalingen van het Verdrag van Montreal die op die aansprakelijkheid betrekking hebben.

2. De bij artikel 7 van Verordening (EEG) nr. 2407/92 opgelegde verzekeringsplicht, voorzover ze te maken heeft met de aansprakelijkheid ten aanzien van passagiers, houdt in dat een luchtvervoerder van de Gemeenschap zich verzekert tegen aansprakelijkheid tot een niveau dat toereikend is om te waarborgen dat alle schadevergoedingsgerechtigden het volledige bedrag ontvangen waarop zij overeenkomstig deze verordening recht hebben.;”;

5. het volgende nieuwe artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 3 bis

Het bijkomende bedrag dat overeenkomstig artikel 22, lid 2, van het Verdrag van Montreal door een luchtvervoerder van de Gemeenschap kan worden verlangd wanneer een passagier verklaart er bijzonder belang bij te hebben dat zijn bagage ter bestemming wordt afgeleverd, is gebaseerd op een tarief dat wordt bepaald door de extra vervoers- en verzekeringskosten voor de betrokken bagage bovenop de desbetreffende kosten voor bagage waarvan de waarde op of beneden het bedrag van de aansprakelijkheidsgrens wordt geraamd. Dit tarief wordt op verzoek aan de passagiers verstrekt.;”;

(1) PB L 240 van 24.8.1992, blz. 1. 6. artikel 4 wordt geschrapt;

L 140/4 NL Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen 30.5.2002

7. artikel 5 wordt vervangen door:

„Artikel 5

1. De luchtvervoerder van de Gemeenschap betaalt onverwijld en in elk geval uiterlijk 15 dagen nadat de identiteit van de schadevergoedingsgerechtigde natuurlijke persoon is vastgesteld, een voorschot dat toereikend moet zijn om de onmiddellijke economische noden te lenigen en dat evenredig is aan het geleden nadeel.

2. Onverminderd lid 1 moet het voorschot in geval van overlijden ten minste 16 000 bijzondere trekkingsrechten in euro-equivalenten per passagier bedragen.

3. Een voorschot impliceert niet dat aansprakelijkheid wordt erkend en mag worden verrekend met elk bedrag dat later op basis van de aansprakelijkheid van de luchtvervoerder van de Gemeenschap wordt uitgekeerd, maar behoeft niet te worden terugbetaald, tenzij in de in artikel 20 van het Verdrag van Montreal bedoelde gevallen of als degene die het voorschot ontvangen heeft niet schadevergoedingsgerechtigd was.;”;

8. artikel 6 wordt vervangen door:

„Artikel 6

1. Alle luchtvervoerders die in de Gemeenschap luchtvervoersdiensten aanbieden, zorgen ervoor dat de passagiers op alle verkooppunten, ook voor de verkoop per telefoon of via het internet, een samenvatting van de voornaamste bepalingen inzake de aansprakelijkheid voor passagiers en hun bagage krijgen, die ook de termijnen voor het indienen van een eis tot schadeloosstelling en de mogelijkheid om een speciale verklaring over de bagage af te leggen, vermeldt. Om aan hun informatieplicht te voldoen, moeten alle luchtvervoerders in de Gemeenschap gebruikmaken van de kennisgeving in de bijlage. De samenvatting en de kennisgeving kunnen niet gebruikt worden als grondslag om een schadeloosstelling te vorderen of om de bepalingen van deze verordening of het Verdrag van Montreal uit te leggen.

2. Naast de krachtens lid 1 verplichte inlichtingen verstrekken de luchtvervoerders voor de aankoop of verstrekking van luchtvervoersdiensten in de Gemeenschap elke passagier een schriftelijke mededeling met:

• in voorkomend geval, het voor de desbetreffende vlucht geldende maximum inzake de aansprakelijkheid van de luchtvervoerder voor overlijden of letsel;

• het voor de desbetreffende vlucht geldende maximum inzake de aansprakelijkheid van de luchtvervoerder voor vernietiging, verlies of beschadiging van bagage, vergezeld van een waarschuwing dat bagage met een hogere waarde dan dit bedrag bij de vertrekbalie bij de luchtvervoerder moet worden aangemeld of vóór de reis volledig door de passagier moet worden verzekerd;

• het voor de desbetreffende vlucht geldende maximum inzake de aansprakelijkheid van de luchtvervoerder voor door vertraging veroorzaakte schade.

3. Voor al het door luchtvervoerders van de Gemeenschap verrichte vervoer zijn de conform de kennisgevingsplicht van de leden 1 en 2 vermelde maxima zoals deze zijn vastgesteld bij deze verordening, tenzij de luchtvaartmaatschappij van de Gemeenschap op vrijwillige basis hogere maximumgrenzen toepast. Voor al het vervoer door luchtvaartmaatschappijen van buiten de Gemeenschap zijn de leden 1 en 2 alleen van toepassing op vervoer naar, vanuit of binnen de grenzen van de Gemeenschap.;”;

9. artikel 7 wordt vervangen door:

„Artikel 7

Uiterlijk drie jaar na de datum waarop Verordening (EG) nr. 889/2002 van het Europees Parlement en de Raad van toepassing wordt (*), stelt de Commissie een verslag over de toepassing van de verordening op. Met name zal de Commissie daarbij nagaan of de in de desbetreffende artikelen van het Verdrag van Montreal vermelde bedragen moeten worden herzien in het licht van de economische ontwikkelingen en de kennisgevingen van de bewaarnemende instantie van de internationale organisatie voor de burgerluchtvaart (ICAO).

(*) PB L 140 van 30.5.2002, blz. 2.”;

10. de volgende bijlage wordt toegevoegd:

„BIJLAGE

Aansprakelijkheid van luchtvaartmaatschappijen voor passagiers en hun bagage Deze informatieve kennisgeving geeft een samenvatting van de aansprakelijkheidsregels die luchtvaartmaatschappijen van de Gemeenschap overeenkomstig de EG-wetgeving en het Verdrag van Montreal toepassen.

Schadeloosstelling bij overlijden of letsel

De aansprakelijkheid voor overlijden of letsel van passagiers is niet door financiële limieten beperkt. Voor schade tot 100 000 bijzondere trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijke munt) kan de luchtvaartmaatschappij vorderingen tot schadeloosstelling niet betwisten. Boven dat bedrag kan ze zich tegen een vordering verzetten als ze het bewijs kan leveren dat ze niet nalatig is geweest of anderszins in gebreke is gebleven.

Voorschotten

Als een passagier gewond raakt of om het leven komt, moet de luchtvaartmaatschappij binnen 15 dagen nadat de schadevergoedingsgerechtigde geïdentificeerd is, een voorschot uitbetalen om aan de onmiddellijke economische behoeften tegemoet te komen. In geval van overlijden kan het voorschot niet minder dan 16 000 bijzondere trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijke munt) bedragen.

Vertraging van passagiers

In geval van vertraging van passagiers is de luchtvaartmaatschappij aansprakelijk voor schade die ontstaat, tenzij zij alle redelijke maatregelen getroffen heeft om de schade te voorkomen of in de onmogelijkheid verkeerde om dergelijke maatregelen te treffen. De aansprakelijkheid voor vertraging van passagiers is beperkt tot 4 150 bijzondere trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijke munt).

30.5.2002 NL Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen L 140/5 Vertraging van bagage In geval van vertraging van bagage is de luchtvaartmaatschappij aansprakelijk voor schade die ontstaat, tenzij zij alle redelijke maatregelen getroffen heeft om de schade te voorkomen of in de onmogelijkheid verkeerde om dergelijke maatregelen te treffen. De aansprakelijkheid voor vertraging van bagage is beperkt tot 1 000 bijzondere trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijke munt).

Vernietiging, verlies of beschadiging van bagage De luchtvaartmaatschappij is aansprakelijk voor vernietiging, verlies of beschadiging van bagage tot een maximum van 1 000 bijzondere trekkingsrechten (bedrag bij benadering in plaatselijke munt). Wanneer het aangegeven bagage betreft, is de maatschappij ook aansprakelijk indien zij niet in gebreke is gebleven, tenzij de bagage al beschadigd was. Wanneer het niet-aangegeven bagage betreft, is de luchtvaartmaatschappij slechts aansprakelijk als zij in gebreke is gebleven.

Hogere limieten voor bagage

Er kan een hogere aansprakelijkheidslimiet gelden indien de passagier voordat hij aan boord is gegaan, een speciale verklaring heeft afgelegd en een aanvullende vergoeding heeft betaald.

Klachten over bagage

Als de bagage beschadigd, vertraagd, vermist of vernietigd is, moet de passagier zo spoedig mogelijk bij de luchtvaartmaatschappij een schriftelijke klacht indienen. In geval van beschadiging van aangegeven bagage moet de passagier binnen zeven dagen een schriftelijke klacht indienen en in geval van vertraging van aangegeven bagage binnen 21 dagen na de datum waarop de bagage tot zijn beschikking is gesteld.

Aansprakelijkheid van de contractuele vervoerder en die van de feitelijke vervoerder Als de luchtvaartmaatschappij die de vlucht verzorgt niet dezelfde is als de maatschappij waarmee het vervoerscontract is gesloten, heeft de passagier het recht een klacht of een vordering tot schadeloosstelling aan elk van beide maatschappijen te richten. Indien de naam of code van een luchtvaartmaatschappij op het ticket staat, is die maatschappij de vervoerder waarmee het vervoerscontract is gesloten.

Termijn voor gerechtelijke procedure

Een gerechtelijke procedure tot het verkrijgen van schadeloosstelling moet worden aangevangen binnen twee jaar na het tijdstip van aankomst van het vliegtuig of het tijdstip waarop het vliegtuig had moeten aankomen.

Grondslag voor de kennisgeving

Grondslag voor deze regels is het Verdrag van Montreal van 28 mei 1999, dat in de Gemeenschap wordt uitgevoerd door Verordening (EG) nr. 2027/97 (gewijzigd bij Verordening (EG) nr. 889/2002) en de nationale wetgeving van de lidstaten.”.

Artikel 2

Deze verordening treedt in werking op de dag van haar bekendmaking in het Publicatieblad van de Europese Gemeenschappen. Zij is van toepassing met ingang van de datum van inwerkingtreding daarvan of met ingang van de datum waarop het Verdrag van Montreal voor de Gemeenschap in werking treedt, naargelang welke datum de laatste is.

Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat.